Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

To "μανιφεστο" μου(Αρσινόη)

Τελικά εμείς οι Έλληνες είμαστε φιλοβασιλικός λαός; Η ικανότητα του διοικείν είναι κληρονομική;Είμαστε δέσμιοι ενός πολιτεύματος που μόνο κατ' ευφημισμό ονομάζουμε δημοκρατία. Φοράμε οικειοθελώς τις αλυσίδες μας, ξεπουλάμε την ψήφο μας, παραμερίζουμε τα ιδανικά μας και γελάμε σαν ηλίθιοι σκεπτόμενοι πως όλα αυτά αξίζουν για μια θεσούλα στο Δημόσιο. Και μπορεί να επαναπαυόμαστε βασιζόμενοι στο ένδοξο παρελθόν μας, όμως τα κόκαλα των προγόνων μας θα τρίζουν βλέποντας την κατάντια μας. Αυτοί έδωσαν αγώνες για μια ελευθερία που εμείς δεν εκτιμησαμε ποτέ. Πόσους Εφιάλτες μπορεί να αντέξει αυτή η χώρα; Τα έθνη που ξεχνούν την ιστορία τους είναι καταδικασμένα. Και φαίνεται πως οι Έλληνες ή ξεχνούν ή επιλέγουν να μην θυμούνται. Μήπως από την κληρονομιά των προγόνων μας κρατήσαμε μόνο την λατρεία της Μοίρας και απαρνηθήκαμε κάθετι ελληνικό; Ό,τι μας κράτησε ενωμένους 400 χρόνια κάτω από τον τουρκικό ζυγό (ιστορία, γλώσσα, θρησκεία, αξίες) το σβήσαμε μέσα σε λίγες δεκαετίες. Κάποτε μας θαύμαζαν και μας φθονούσαν που ήμασταν Έλληνες, τώρα μας οικτίρουν. Και επειδή τουλάχιστον σε μένα έχει μείνει μια στάλα ελληνική υπερηφάνεια, αυτό δεν το σηκώνω.

Θέμα έκθεσης: Ωχαδερφισμός. Έπρεπε να μάθω πως ο Έλληνας νοιάζεται μόνο για την βολή του, που μέχρι και όρο έχουμε εφεύρει για αυτό! Αυτό με δίδαξαν, εμένα κι όλα τα ελληνόπουλα των πανελλαδικών. Διότι η "έκφραση ιδεών" ήταν τελικά μέθοδος να υιοθετούμε κι όχι να εκφράζουμε άποψη. Έτσι ώστε να μας πείσουν πως ουδεμία σχέση έχουμε με το "παν μέτρον άριστον" ή το "γνώθι σαυτόν". Τους ναούς πρέπει τελικά να τους έχτισαν άλλοι Έλληνες, η κοιτίδα του πολιτισμού έχει γίνει αποχωρητήριο. Και επειδή η "εφιαλτοκρατία" ζει και βασιλεύει, τα παιδιά μαθαίνουν πως "στη Σμύρνη υπήρξε συνωστισμός"! Διότι δεν αρκεί να ντρέπεσαι που είσαι Έλληνας, πρέπει επίσης να ξεχάσεις την έχθρα που χωρίζει τους δυο λαούς. Ευτυχώς φροντίζουν οι Τούρκοι να μας το θυμίζουν όταν εκτελούν έναν Σολωμό ή κάνουν "Ίμια" κάθε ελληνικό νησάκι. Και τι κάνουν οι Εφιάλτες σ'αυτές τισ περιπτώσεις; Ευχαριστούν τους Αμερικανούς που απέτρεψαν την πολεμική σύρραξη λέγοντας μας "καθίστε στ'αυγά σας" ή κάνουν κουμπαριές.

Κι αν πεις και τίποτα σε λένε εθνικιστή. Με την κακή έννοια. Διότι στην Ελλάδα το να είσαι εθνικιστής είναι κακό, είναι συνώνυμο του φασίστα. Και που να μιλήσω δηλαδή για την Μεγάλη Ιδέα! Αριστεροί, εβραίοι κι άλλοι "φιλελεύθεροι" ζητούν την κατάργηση των παρελάσεων διότι εγείρουν εθνικιστικά αισθήματα. Ποιόν εθνικισμό, που οι μαθητές νομίζουν πως παρελαύνουν για το "όχι που είπε ο Κολοκοτρώνης στους Τούρκους" και πως ο Ν. Ζέρβας ήταν Γάλλος! Ποιός ξέρει, ίσως νομίζουν πως κι ο Αριστοτέλης ήταν Σλάβος. Ελληνική παιδεία σου λέει μετά! Αλλά αυτά επιβάλει το "σύστημα", η "νέα τάξη πραγμάτων". Ξέχνα την ιστορία, γλώσσα, θρησκεία, γίνε γρανάζι κι εσύ, ξεπατίκωσε νοοτροπίες που σου πλασάρουν στην τηλεόραση και αρκέσου στην ευτέλεια ενός μεταγλωττισμένου αμερικανικού ονείρου. Ή θα γίνεις μέρος ενός πολυπολιτισμικού αμαλγάματος χωρίς εθνική συνείδηση ή θα γίνεις ένας γραφικός. Πώς αλλιώς θα δεχόσουν την μετονομασία οδού της Θεσσαλονίκης σε οδό "Κεμάλ Ατατούρκ"; Πως αλλιώς θα διαδήλωνες για το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού των Σκοπιανών, τις χαμένες περιουσίες των Τσάμηδων, την κακομεταχείριση του μετανάστη ο οποίος αφού πήρε την δουλειά ενός Έλληνα "αναγκάστηκε" να κλέψει ή να σκοτώσει αντιδρώντας στο "ρατσισμό και την ξενοφοβία" μας; Πώς θα καλωσορίσεις όλους αυτούς τους Δούρειους Ίππους; Έτσι! Και σιγά σιγά τα σύνορα θα φτάσουν στην Παλιά Ελλάδα.

Αφού λοιπόν σε δίδαξαν να ντρέπεσαι που είσαι Έλληνας και όχι Ευρωπαίος, ευνούχισαν τον στρατό, αχρήστεψαν την παιδεία, κατακρεούργησαν την γλώσσα, διέβαλλαν την ιστορία, υποβάθμισαν την σπουδαιότητα του θεσμού της οικογένειας, αμαύρωσαν την θρησκεία, τι σου μένει να κρατηθείς; Μόνο που ξέχασαν πως την ελληνική ψυχή δεν μπορούν να την ξεριζώσουν! Μια σπίθα αρκεί και θα πάρουμε τα όπλα. Και μπορεί να είμαστε μικρός λαός αλλά αξίζει να γίνουμε μικρότερος! Πρέπει να πάρουμε μερικά κεφάλια! Και δεν τους ονομάζω εθνικούς προδότες διότι για μένα δεν είναι καν Έλληνες! 'Οχι ρε! Αμερικανάκι δεν θα γίνω ποτέ! Δεν ξεχνώ Κύπρο, Σμύρνη, Πόλη, Πόντο, Μακεδονία, Ήπειρο! ΣοσιαλΗστές, δεξιοί του κώλου, αναρχι(δι)κοί και βρωμοκουμούνια! Αυτό είναι το μανιφέστο μου και με αυτό θα πορευτώ στη ζωή! Ή ταν ή επί τας!

Αρσινόη

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ !(Επιστολή Ρηξίνοου)

Επιμένουν ορισμένοι να βάζουν στην κορυφή των αξιών το Έθνος ή την πατρίδα και να είναι λάθος τους. Ως χριστιανοί και μάλιστα ορθόδοξοι, έχουμε μετροζυγαριά το Ευαγγέλιο.Ό,τι καταστρέφει την μέλλουσα ζωή, που είναι παντοτινή, είναι αντιανθρώπινο. Μεγάλο ρόλο στο ζήτημα αυτό παίζει η σχέση του ατόμου με την πατρίδα του και την φυλή του. Η πατρίδα και η φυλή έχουν για τον χριστιανό την σημασία που έχει κάθε άλλο πράγμα που επηρεάζει την πραγματοποίηση της χριστιανικής του αποστολής.Η πατρίδα και η φυλή έχουν νόημα μόνο εφόσον βοηθούν τον άνθρωπο στον αγώνα του να γίνει τέλειος και να ζήσει όπως ορίζει η διδασκαλία του Χριστού. Είναι μέσα για την ζωή και όχι σκοπός. Δεν υπάρχουν οι άνθρωποι για την πατρίδα μα η πατρίδα για τους ανθρώπους.Όταν η πατρίδα εμποδίζει τον άνθρωπο να εξελιχθεί ή καταστρέφει την ζωή του, τότε πρέπει να χτυπηθεί όπως κάθε άλλος εχθρός. Ο χριστιανός αγαπάει την πατρίδα του και το έθνος του, αλλά δεν αισθάνεται λατρεία γιʼ αυτά.Η διδασκαλία του Χριστού βρίσκεται πάνω από πατρίδες και φυλές. Ο Χριστός με το θεϊκό του μεγαλείο αγκάλιασε όλον τον κόσμο και οραματίστηκε την ανθρωπότητα ενωμένη ως μια ποίμνη. Γιʼ αυτό η διδασκαλία του Χριστού δεν γνωρίζει πατρίδες και φυλές. Οι χριστιανοί, φορείς της χριστιανικής διδασκαλίας, από τα πράγματα έρχονται σε αντίθεση με τους ειδωλολάτρες οι οποίοι από παρανόηση-άγνοια μεταβάλλουν την πατρίδα και το έθνος σε είδωλο και ιερό σκοπό.Ο χριστιανός αγαπάει την πατρίδα του και την φυλή του επειδή τον συνδέουν με αυτά ορισμένα περιστατικά,ορισμένες παραδόσεις και αναμνήσεις[!]. Αν δεν υπήρχε το συναίσθημα, ποτέ δεν θα ʽφτανε ο χριστιανός με την λογική στην αγάπη της πατρίδας και του έθνους.Αγαπώ την πατρίδα μου, δηλαδή ορισμένη εδαφική περιοχή της γης, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα μπορούσα να αγαπήσω και οποιοδήποτε άλλο κομμάτι της γης όπου θα το έφερνε η μοίρα να ζήσω.Νοιώθω πατρίδα μου πιο πολύ την καλωσύνη και την χαρά, παρά τα άγρια βουνά και τα άνυδρα ποτάμια μιας χώρας, όπου συνέπεσε να γεννηθώ, που λέγεται πατρίδα και για την οποία διάφοροι ύποπτοι τύποι συνθέτουν ύμνους και διθυράμβους.Έχω κανένα λόγο εγώ να αγαπώ την πατρίδα και το Έθνος μου παραπάνω απʼ ότι κάθε άλλος κάτοικος της γης την δική του πατρίδα και το έθνος; Όχι. Αυτό σημαίνει πως όλες οι πατρίδες του κόσμου είναι το ίδιο αξιαγάπητες και πως ο λόγος που αγαπά κανείς μια πατρίδα θα μπορούσε να τον κάνει να αγαπήσει και κάθε άλλη πατρίδα του κόσμου.
Έτσι οι άνθρωποι έχουν μία πατρίδα, την γη και μια φυλή, την ανθρωπότητα.
Ο χριστιανισμός δεν καταργεί την πατρίδα. Ο πολιτισμένος άνθρωπος αγαπάει την πατρίδα και το Έθνος του περισσότερο από τον καθένα [!;], και τέτοιος μπορεί να είναι μόνο ο αληθινός χριστιανός.Στον χριστιανισμό δεν υπάρχει προσωπολατρεία και εθνικισμός (στείρος). Αυτά είναι ξένα και χρειάζεται προσοχή.Ο Εθνικισμός που θεοποιεί (όταν) την πατρίδα και το κράτος είναι απορριπτέος. Με τον εθνικισμό αυτό η πατρίδα γίνεται σκοπός, αντικείμενο λατρείας και παίρνει την θέση του Θεού. Οι χριστιανοί (ορθόδοξοι) ξέρουν πως ο εθνικισμός είναι επικίνδυνη μορφή ειδωλολατρείας και άρνηση της φιλοπατρίας των άλλων.Κλασσικό παράδειγμα θεοποίησης της πατρίδας είναι ο γερμανικός (στο παρελθόν) εθνικισμός.



Φίλε Θαλή,

Στην προσπάθειάν μας να καταδείξουμε την αληθή φύση της ιουδαϊκής αιρέσεως των γαλιλαίων, ως αντεθνικού κοσμοπολιτικού δόγματος, συναντούμε -δυστυχώς- το πρώτον την αντίδραση των αδελφών εθνικιστών. Και λέμε δυστυχώς διότι η δράσις των μεμολυσμένων υπό του χριστιανικού δηλητηρίου αδελφών μας παρέχει την κάλυψιν και την ασφάλειαν της δράσεως εις τα σκοτεινά προαιώνια και αντιφυσικά σχέδια της εν λόγω αιρέσεως. Έχουμε φθάσει στο γελοίο σημείο εμείς να αποκαλύπτουμε τις ιδέες επί των οποίων ερείδεται το σάπιο ιδεολογικό οικοδόμημα και οι φίλοι εθνικισταί να αρνούνται την ακρίβειαν των λόγων μας, υπεραμυνόμενοι της χριστιανικής των <<εκκλησίας>> της οποίας τας θέσεις καθώς φαίνεται μάλλον αγνοούν παντελώς.

Ανωτέρω αντέγραψα αποσπάσματα άρθρου υπό τίτλον <<Εθνικισμός>> δεδημοσιευμένον εις έντυπον εμετικής μισελληνικής περιοδικής εκδόσεως ομάδος σκληροπυρηνικών χριστιανών, το οποίον τυχαίως έπεσε εις την αντίληψίν μου.

Η δική μου δημοσίευσις εις ουδεμίαν περίπτωσιν εξαντλεί το ζήτημα της σχέσεως του χριστιανισμού προς την φυσικήν κατάστασιν του εθνισμού και την βιολογικήν πραγματικότητα των διακεχωρισμένων φυλετικών οργανισμών, απλώς θίγει αυτό.

Οι αγαπητοί χριστιανοί εθνικισταί (και φυλετισταί ως οι πλείστοι αυτών δηλώνουν) ας είναι στο εξής πιο προσεκτικοί και συνεπείς
προς ορθάς και καθαράς ιδεολογικάς θέσεις. Ας λάβουν θέσιν σαφή και καθαρά. Ουδείς είναι αμέτοχος ευθυνών αιωνίως.

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Μετάπτωσις τῶν ὅρων ἤ Ὅταν ἡ διαστροφὴ ἐρωτοτροπεῖ μὲ τὴν βλακείαν

Ἀγαπητὴ Ε. Φ.

Μάρτυς τῆς διαστρεβλώσεως τῆς φυσικῆς πραγματικότητος κατὰ τὰ πρῶτα ἔτη τῆς νεανικῆς ἡλικίας ἤκουσα πρὸ ἡμερῶν τὸ ἐξῆς διαστροφικόν.
Ἀπὸ τηλεοράσεως μετεδίδετο ἡ τελετὴ ἀφῆς τῆς φλογὸς τῶν <>. Ἤκουσα κάποιου ἀφελῶς λέγοντος, ἀπευθυνομένου πρὸς πνευματικῶς καθυστερημένα (γενικῶς καὶ εἰδικῶς) ἄτομα ὅτι –προσέξατε- ἀποτελοῦν <<στὴν τυραννίαν τῆς ὁμοιομορφίας τὴν ἀπάντησιν τῆς διαφορετικότητος! (ὁ λόγος παρατίθεται κατ’ οὐσίαν, οὐχὶ κατὰ λέξιν) Δηλαδὴ μᾶς λέγει ὁ δημαγωγὸς ὅτι μία τοιαύτη κατάστασις εἶναι οὐχὶ μόνον φυσιολογικὴ ἀλλ’ ἐπιπλέον καὶ λειτουργικῶς ἐπιβεβλημένη καὶ χρήσιμος! Σχηματικῶς, ἡ φυσικὴ κατάστασις <<ἐβαπτίσθη>> ὁμοιομορφία, τὸ πλαίσιόν της τυραννία, ἐνῷ ἡ ἀνωμαλία ἀπάντησις τῆς διαφορετικότητος! Βδελυκτοὶ λόγοι βεβλαμμένων πνευμάτων…
Ἀπορῶ, εἰς οὐδένα τῶν παρευρισκομένων προεκάλεσε ἐντύπωσιν τὸ μέγεθος τῆς ἐκπεμφθείσης διαστροφῆς; Ἤ μήπως τὸ μέγεθος τῆς προσλαμβανούσης βλακείας εἶναι μεγαλύτερον;
Ὅσον ἀφορᾷ στὴν φλόγα, εἶδον πνευματικῶς ἀνάπηρα καὶ σωματικῶς παραμεμορφωμένα ἄτομα ἐνδεδυμένα ἱερατικὰ ἐνδύματα κατ’ ἀπομίμησιν τῶν ἱερειῶν τῆς τελετῆς τῶν Ὀλυμπιακῶν. Δὲν εὑρίσκομαι στὴν σκέψιν τοῦ ἐμπνευστοῦ τῆς τελετῆς. Ὑποθέτω πὼς ἠθέλησε νὰ προσδώσῃ θρησκευτικὴν ἐπικύρωσιν εἰς τοιαῦτα ἀθλητικὰ δρώμενα -ὡς πράγματι εἶχον- διὰ μιᾶς συμβολικῆς τελετῆς. Ἐξ ὅσων γνωρίζω, οὐδέποτε οἱ ἄνθρωποι ἁπασῶν τῶν θρησκειῶν ἐν οἱῳδήποτε χώρῳ καὶ χρόνῳ ἐχρησιμοποίουν ὡς μέσα προσεγγίσεως τοῦ θείου (ἱερεῖς) ἄτομα μὲ ἀναπηρίας.Ὅλαι αἱ θρησκεῖαι τῶν φυσιολογικῶν ἀνθρώπων κάθε ἐποχῆς εἶχον ἱερεῖς καὶ ἱερείας ἀρτιμελεῖς καὶ πνευματικῶς ὑγιεῖς. Ἡ συμβολικότης τῆς ἡμαρτημένης τελετῆς δὲν δύναται ν’ ἀποτελέσῃ ἄλλοθι ἀλλ’ ἓν ἐπιπλέον στοιχεῖον καταδηλώσεως τῆς προκεχωρημένης ἤδη πνευματικῆς σηπεδόνος.

Σημείωσις (πρὸς ἀποφυγὴν ἠθελημένων ἀβλεψιῶν!). Οὐδέποτε ἀπεζήτησα τὸν τίτλον τοῦ <<κοινωνικῶς εὐαισθήτου>>. Οὔτε διαπραγματεύομαι στὸ παρὸν τὴν ὕπαρξιν τοιούτων νοσηρῶν (ὡς ἡ πολύμορφος ἀναπηρία) καταστάσεων οὔτε προέτεινα μέτρα ἐναντίον των. Πράγματι ὑπάρχουν καὶ πράγματι ἐκφράζουν ἀνωμάλους τροπὰς-παρεκκλίσεις τῆς φυσικῆς πορείας. Τὸ ζήτημα εἶναι πῶς καὶ κυρίως γιατί κάποιοι ἀπαλλοτριώνουν ὅρους καὶ ἀλλάσσουν τὸ περιεχόμενόν των. Καὶ ἐὰν κάποιος ἰσχυρισθῇ ὅτι εἶναι τυχαῖον ἐγὼ ἰσχυρίζομαι ὅτι εἶναι μία ἀκόμη στιγμιαία ἔκφανσις τοῦ συγκεκροτημένου λειτουργικοῦ συνόλου τῆς διαστροφῆς, εἰς τὸ ὁποῖον ἡ σημερινὴ ἀπύθμενος βλακεία ἔδωκε ὕπαρξιν ὡς αὐθύπαρκτον πλέον ὀντότητα.

Ῥηξίνοος

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ

Αν ζούσε σήμερα ο μέγας φιλόσοφος Αριστοτέλης και παρατηρούσε τα πολιτικά συμβάντα γύρω του, θα εξηγούσε «Γιατί δεν είμαι δημοκράτης». Θα ανέλυε για μία ακόμη φορά το γιατί το δημοκρατικό πολίτευμα καταστρέφει το έθνος.
Μία μειοψηφία πολιτικών παπαγαλίζει ύμνους προς την δημοκρατία, χωρίς να εξηγεί γιατί πρέπει να υπάρχει δημοκρατία. Ο Αριστοτέλης στο έργο του «Πολιτικά» εξηγεί το βασικό ελάττωμα της δημοκρατίας: εξομοιώνει τα ανόμοια και εξισώνει τα άνισα.
Το πολίτευμα της δημοκρατίας δίνει ίσα δικαιώματα σε άτομα με διαφορετικές ικανότητες, έτσι καταργεί την αξιοκρατία. Δίνει ίσα δικαιώματα σε άτομα με διαφορετικές υποχρεώσεις, έτσι καταργεί την υπευθυνότητα. Δίνει ίσα δικαιώματα σε άτομα με διαφορετικά αποτελέσματα, έτσι καταργεί την νόμιμη διαφορά στις ηθικές ανταμοιβές.
Η δημοκρατία δίνει μία ψήφο, σε κάθε άτομο, ανεξαρτήτως ενεργού πολιτικής δράσεως. Αυτό σημαίνει ότι ένας πολίτης που δεν συμμετέχει ποτέ στα κοινά, όταν έρθει η στιγμή της κάλπης, αντιμετωπίζεται ως ίσος με κάποιον που αγωνίζεται συνεχώς για το κοινό συμφέρον. Έτσι η δημοκρατία παρά το ότι διαφημίζεται ως πολίτευμα όπου όλοι μπορούν να συμμετέχουν, στην ουσία επιβραβεύει την πολιτική απάθεια και νωθρότητα. Ο δημοκρατικός πολίτης που δεν συμμετέχει στα κοινά, δεν απειλείται με κάποια ποινή. Και γιατί να αντιμετωπίζει ποινή ο απλός πολίτης, αφού δεν απειλούνται με ποινές για κακοδιαχείριση αυτοί που εκλέγονται ως δημοκρατικοί ηγέτες.
Η δημοκρατία δεν έχει απόλυτες, έχει σχετικές ηθικές αξίες. Η ανευθυνότητα είναι το βασικό της στοιχείο, στήνει βωμούς στην ατομική και συλλογική ανευθυνότητα. Η ευθύνη του δημοκρατικού αξιωματούχου χάνεται μέσα στο απρόσωπο όλον. Δεν λογοδοτεί ποτέ και σε κανέναν. Δεν τιμωρείται ποτέ, ό,τι έγκλημα και αν διαπράξει εις βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Αλλά δεν σταματά εκεί το κακό. Στην σημερινή εποχή έχει καταβληθεί προσπάθεια από τους δημοκρατικούς ηγέτες να απαλειφθεί η διαφορά μεταξύ δημοκρατίας και Ελληνικής δημοκρατίας. Δημοκρατία έχουν και οι ΗΠΑ, δημοκρατία είχε και η Σοβιετική Ένωση, δημοκρατία έχει και το Ιράν. Αλλά διαφέρει σημαντικά η αστική δημοκρατία των ΗΠΑ, από την λαϊκή δημοκρατία της Σοβιετικής Ενώσεως και από την ισλαμική δημοκρατία του Ιράν.
Στην σύγχρονη Ελλάδα ο όρος δημοκρατία έχει καταστεί κενός περιεχομένου, σημαίνει απλώς ότι κυβερνά η πλειοψηφία. Τί πολιτικούς στόχους έχει η πλειοψηφία, πώς κατασκευάζεται η συναίνεση μίας πλειοψηφίας, ποιάς εθνικότητος άτομα αποτελούν την πλειοψηφία, είναι ζητήματα που δεν αφορούν τους δημοκράτες στην σύγχρονη Ελλάδα.
Αλλά αφορά τους Έλληνες. Παρά τους δημοκρατικούς ύμνους υπέρ της πλειοψηφίας, οι δημοκρατίες δεν διοικούνται από πλειοψηφίες μορφωμένων και ενεργών πολιτών. Όπως αποδεικνύει καθημερινώς η πραγματικότητα οι δημοκρατίες διοικούνται από μειονότητες οικονομικών συμφερόντων, από μειονότητες ωργανωμένων εγκληματιών, από μειονότητες που ελέγχουν τα ΜΜΕ. Το σύνθημα των δημοκρατιών ότι αποτελούν κυβερνήσεις που εκπροσωπούν την πλειοψηφία των πολιτών, είναι ένα κακόγουστο αστείο.
Αλλά ούτε και αυτό είναι το πιό σημαντικό ελάττωμα του δημοκρατικού πολιτεύματος. Τα ελαττώματα που αναφέρθηκαν είναι ήσσονος σημασίας, και έχουν αναλυθεί πολλάκις από πολιτικούς φιλοσόφους. Όμως τα πιό σημαντικά ελαττώματα έχουν να κάνουν με την επιβίωση της κοινωνίας επί της οποίας εδράζεται το δημοκρατικό σύστημα. Το δημοκρατικό καθεστώς έχει αποδειχτεί ανίκανο να υπερασπιστεί την ανάγκη για επιβίωση μιάς κοινωνίας. Έχει αποδειχτεί ακατάλληλο ως σύστημα που να υπερασπίζεται την συνέχεια μίας κοινωνίας.
Το δημοκρατικό σύστημα διαπράττει ένα απίστευτο έγκλημα κατά της κοινωνίας που διοικεί. Έχει ως βασική αρχή την πλειοψηφία, άνευ προϋποθέσεων. Αυτό σημαίνει ότι επιτρέπει(ή δεν αποτρέπει) την δημογραφική αλλοίωση του πληθυσμού. Δηλαδή αν αλλάξει η εθνολογική σύσταση ενός πληθυσμού, μπορεί να αλλάξει ο χαρακτήρας του κράτους. Αν για παράδειγμα στην Γαλλική δημοκρατία, κάποια στιγμή οι Άραβες γίνουν πλειοψηφία, το δημοκρατικό καθεστώς τους επιτρέπει όχι μόνον να πάρουν την εξουσία, αλλά να αλλάξουν τον χαρακτήρα του κράτους, από γαλλικό σε αραβικό.
Αυτό το έγκλημα μπορεί να διαπραχθεί διότι απλούστατα το δημοκρατικό πολίτευμα δεν ενδιαφέρεται για το έθνος, για την φυλή, για την ιστορία, για τον πολιτισμό. Ενδιαφέρεται πάνω απ’ όλα για ψήφους. Ασχέτως από ποιόν προέρχονται οι ψήφοι. Το δημοκρατικό πολίτευμα ενδιαφέρεται αυτός που θα καταλάβει την εξουσία, να το κάνει με εκλογές και όχι δια της βίας. Αδιαφορεί τελείως η δημοκρατία για την εθνοτική, φυλετική, ιστορική, πολιτιστική, θρησκευτική καταγωγή της ομάδος που θα καταλάβει την εξουσία.
Αυτός ακριβώς είναι ο βασικός λόγος που οι δημοκρατίες από την Αρχαιότητα έως σήμερα ήταν βραχύβιες(στην Ιστορία 50 χρόνια είναι ελάχιστος χρόνος). Το δημοκρατικό πολίτευμα εξ αιτίας της δομής του, εμπεριέχει τον σπόρο της αυτοκαταστροφής.
Ο δεύτερος βασικός λόγος που οι δημοκρατίες καταρρέουν είναι η δομική έλλειψη μνήμης. Οι βασικοί νόμοι της δημοκρατίας(πλην όσων αφορούν την ακεραιότητα του δημοκρατικού καθεστώτος), αλλάζουν συχνά και πολύ εύκολα. Οιαδήποτε πολιτική ομάδα καταλάβει την εξουσία, μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει το εκπαιδευτικό σύστημα, μπορεί να αλλάξει την οικονομική πολιτική, μπορεί να αλλάξει το αμυντικό δόγμα, προς όποια κατεύθυνση θέλει, χωρίς φραγμούς. Βέβαια οι αλλαγές μπορεί να είναι προς το καλύτερο, αλλά συνήθως είναι προς το χειρότερο, όπως αποδεικνύει η σύγχρονη πολιτική ιστορία.
Οι δημοκρατίες έχουν μία αντιπάθεια στις αιώνιες αξίες. Έχουν την τάση να αποδεσμεύωνται από τον πολιτισμό, από την ηθική, από τους Θεούς, από τις εθνικές παραδόσεις. Θεωρούν κάθε καινοτομία εξ ορισμού καλή, εξ ου και το σύνθημα «προοδευτικός». Θεωρούν δεισιδαιμονία την εμμονή στις προγονικές παραδόσεις.
Η δημοκρατία όχι μόνον δεν σέβεται την συλλογική μνήμη του έθνους, αλλά θεωρεί ως μεγίστη αξία την κατάργησή της. Στην προσπάθειά της να καινοτομήσει σε όλες τις σφαίρες της πολιτικής ζωής, αποτρέπει τους πολίτες από το να θυμούνται τις ρίζες των. Το δημοκρατικό πολίτευμα ενδιαφέρεται αποκλειστικώς για το παρόν. Ούτε για παρελθόν, ούτε για το μέλλον. Δεν νοιάζεται για την συλλογική μνήμη του λαού, αφού εξ ορισμού δίνει το δικαίωμα να αλλάζει όποιος θέλει το καθεστώς και να κάνει ό,τι αλλαγές θέλει.
Η έλλειψη συλλογικής μνήμης, η αντιπάθεια για τις παραδόσεις, έχει σοβαρότατες συνέπειες για το ίδιο το δημοκρατικό καθεστώς, αλλά κυρίως για το έθνος και τον πολιτισμό.
Ο τρίτος βασικός λόγος αυτοκαταστροφής των δημοκρατιών είναι η τάση τους να θεωρούν ότι τίποτε δεν υπάρχει πάνω από την δημοκρατία. Η τάση τους να αυτοθεοποιούνται. Το δημοκρατικό καθεστώς δεν ανέχεται να τίθενται οι Θεοί πάνω από την δημοκρατία στην ιεραρχική κλίμακα των κοινωνικών αξιών. Για αυτό οι δημοκρατίες συκοφαντούν τους ευσεβείς πολίτες ως θρησκόληπτους, και τον σεβασμό στην παραδοσιακή θρησκεία ως θεοκρατία ή ως προγονοπληξία.
Επειδή οι δημοκρατίες δεν θέλουν οι πολίτες να δίνουν την αφοσίωσή τους σε τίποτε άλλο εκτός της δημοκρατίας, καταφεύγουν στον εξευτελισμό των Αθανάτων Θεών. Το δημοκρατικό σύστημα επιδιώκει να γίνει ένα είδος θεού, που να το προσκυνούν οι πάντες. Και όταν η δημοκρατία χλευάζει τους Αληθινούς Θεούς, χάνει την ανθρωπιά της. Αρχίζει να παριστάνει η ίδια τον θεό. Και αυτή είναι η έναρξη του τέλους της.
Αυτοί οι τρεις λόγοι, α) αποδέσμευση από το έθνος, β) αποδυνάμωση της συλλογικής μνήμης, γ) ασέβεια προς τους Θεούς, καταστρέφουν την δημοκρατία. Διότι αυτοί οι τρεις λόγοι αποτελούν τους στυλοβάτες του μέλλοντος, της αιωνιότητος. Αντιθέτως η δημοκρατία στηρίζεται πάνω απ’ όλα στην ευκαιριακή πλειοψηφία. Συνεπώς το δημοκρατικό πολίτευμα στηρίζεται σε πρόσκαιρες καταστάσεις, και λόγω αυτής της δομικής αντιλήψεως απορρίπτει την αιωνιότητα. Άρα απορρίπτει την συνέχεια. Την δική της συνέχεια.
Η ηθική παρακμή στις δημοκρατίες δεν αναχαιτίζεται διότι απλούστατα δεν υπάρχει μηχανισμός που να εξυψώνει τα ήθη. Αντιθέτως όλοι οι δημοκρατικοί θεσμοί και μηχανισμοί είναι έτσι σχεδιασμένοι που να συντείνουν στην ηθική διαφθορά.
Από την στιγμή που το δημοκρατικό σύστημα έχει την αρχή, «θα εξισώνω τους πάντες και τα πάντα προς τα κάτω», είναι αδύνατον ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα να αναχαιτίσει την ηθική παρακμή. Γίνεται το ίδιο μηχανισμός αναπαραγωγής της διαφθοράς. Η δημοκρατία δεν έχει ως πρότυπο τον άριστο πολίτη, αλλά τον λιγώτερο ικανό.
Το δημοκρατικό πολίτευμα διαχέει στους υπηκόους του μία σιωπηρή παραδοχή, μία κεκαλυμμένη αξία: «Ζήσε για το σήμερα, μην ενδιαφέρεσαι για το μέλλον». Οι δημοκρατίες δεν δίνουν σημασία στις μελλοντικές συνέπειες των πολιτικών τους αποφάσεων. Είναι βασική τους αρχή να ασχολούνται με την υλική διάσταση της ζωής. Η πνευματική διάσταση αφήνει τις δημοκρατίες παγερά αδιάφορες. Με τέτοιες δοξασίες, δεν είναι παράξενο που οι δημοκρατίες καταρρέουν εύκολα και είναι βραχύβιες. Ως γνωστό αρκετοί φιλοσοφοί και μεγάλοι άνδρες της αρχαιότητας ήταν αντιδημοκράτες.Έβλεπαν ότι η δημοκρατία ήταν υπέυθυνη για τα μεγαλύτερα κακά.Πράγματι η δημοκρατία παραδίδει την εξουσία στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα.Είναι φυσικό μέσα σε κάποια φυλή ,κάποια άτομα να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα,καθώς κατέχουν κάποιες ικανότητες.Η ίδια η φύση μας δείχνει ότι υπάρχει ανισότητα.Η ισότητα είναι μια απάτη,δεν υφίσταται.Έτσι στη δημοκρατία οι εκλεκτοί είναι καταδικασμένοι να ζουν στην αφάνεια.και η μάζα να κυβερνά.Συνεπώς οι συνέπειες όπως η παρακμή και η σήψη είναι αναπόφευκτες.Είναι αδιανόητο να υπερέχει η ποσότητα της ποιότητας.Η δημοκρατία είναι υπεύθυνη για την ισοπέδωση αξιών και ιδεών.
Σε όσες ιστορικές δοκιμασίες πέρασε το δημοκρατικό πολίτευμα, απέτυχε οικτρά. Απέδειξε ότι δεν μπορεί να διατηρήσει την εθνική συνέχεια.
Ο δημοκρατικός κύκλος αρχίζει με την ομάδα των ανθρώπων που θα καταλάβει την εξουσία. Κάποιες κοινωνικές ομάδες γίνονται πλούσιες και δυνατές. Ελέγχουν την πολιτική και οικονομική εξουσία. Αλλά αδιαφορούν για την εθνική συνέχεια. Οι αξίες που συντηρούν μία κοινωνία, όπως δικαιοσύνη, οικογένεια, θρησκεία, παράδοση, αξιοκρατία, πριονίζονται έσωθεν. Οι ηγετικές ομάδες γίνονται τρυφηλές, αδιάφορες για την κοινωνική δυστυχία. Θεωρούν ότι η δημοκρατία τους εξασφαλίζει την κοινωνική προβολή, αλλά αδιαφορούν για την κοινωνική συνοχή. Η πλειοψηφία της δημοκρατικής κοινωνίας αποξενώνεται, χάνει την σύνδεση με τους δημοκρατικούς ηγέτες. Χωρίς όραμα, χωρίς ηθικές αναστολές και ανταμοιβές, η κοινωνία σαπίζει. Το τέλος του δημοκρατικού κύκλου έφτασε. Το σκηνικό έχει στηθεί για την τελευταία πράξη του δημοκρατικού δράματος: ανατρέπεται από εσωτερική επανάσταση ή εξωτερική εισβολή.
Το δημοκρατικό πολίτευμα έχει την φυσική τάση να ξεχνά τις αιτίες αυτοκαταστροφής του. Αλλά και κάτι χειρότερο. Έχει την φυσική τάση να μην ενδιαφέρεται καν να αναλύσει, πολλώ δε μάλλον να διορθώσει, τις αιτίες αυτοκαταστροφής του..Άλλωστε ο Αριστοτέλης είπε πως εξισώνει τα άνισα και εξομοιώνει τα ανόμοια.

ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ

Ο εθνικισμός διακρίνει δύο είδη πολέμων,τους δίκαιους και τους αδίκους.Οι δίκαιοι πόλεμοι έιτε είναι αμυντικοί είτε είναι επιθετικοί έχουν ως σκοπό την ωφέλεια και τη σωτηρία του Έθνους.Οι άδικοι είναι οι επεκτατικοί(ιμπεριαλιστικοί)οι οποίοι δεν έχουν ως σκοπό την εθνική ωφέλεια,αλλά αντιθέτως είναι υπεύθυνοι για συμφορές όπως η ανικανότητα διαχείρισης τεραστίων εκτάσεων που δεν ανταποκρίνονται στη δύναμη του έθνους,αλλά και η πολυπολιτισμικότητα,καθώς ο εθνικισμός δεν επιθυμεί ξένους μέσα στη πατρίδα.Ένας επιθετικός πόλεμος όμως μπορεί να ανήκει στους δίκαιους,όταν το Έθνος απειλείται από εσωτερικούς κινδύνους όπως ο υπερπληθυσμός.Τότε αναγκάζεται από την φύση να αγωνιστεί να επιβιώσει.Η προσάρτηση γειτονικών εδάφων δια του πολέμου είναι υποχρεωτική για την ζωή του έθνους όπως επισημαίνει και ο Σωκράτης στην συνομιλία του με το Γλαύκο.Ο πόλεμος είναι εκδήλωση ζωής(παράγεται από το ρήμα πέλομαι που σημαίνει κινούμαι).Όπως ένας λέων που πεινάει και κινδυνεύει να πεθάνει,θα επιτεθεί σε ένα άλλο ζώο για να συνεχίσει να ζει.Συνεπώς το σπαθί καθορίζει το τι είναι δίκαιο και τι όχι.Τα έθνη που δεν αγωνίζονται για την ύπαρξή τους είναι καταδικασμένα να αποτελόυν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα παρελθόν.

Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

Ο ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ

ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ!Μία λέξη που περιέχει υψηλές έννοιες.Εθνικιστής είναι αυτός που αγωνίζεται για τα εθνικά ιδεώδη,να διατηρεί τη πατρίδα του ισχυρή.Είναι αυτός που αγωνίζεται για να κρατήσει τη φυλή του ζωντανή.Δεν είναι εθνικιστής αυτός που δεν είναι φυλετιστής.Η φυλή είναι η καρδιά του Έθνους.Ο εθνικιστής τιμά και σέβεται όλα τα έθνη,εκτός βέβαια από εκείνα που προσβάλλουν το δικό του.Δεν είναι μισσαλόδοξος,όπως τον παρουσιάζουν οι προδότες.Ένας εθνικιστής πρέπει να διακατέχεται από Ήθος,Τιμή,Αρετή,Τόλμη.Πρέπει να αγωνίζεται για υψηλά ιδανικά όπως για τη Δικαιοσύνη,την Αξιοκρατία.Πρέπει να είναι ο άγρυπνος φρουρός του Έθνους,όπως έλεγε ο εθνάρχης Ιων.Μεταξάς.Πρέπει κάθε φορά να είναι έτοιμος να θυσιαστεί για την Πατρίδα.Ένας εθνικιστής διακρίνεται για την ευγένειά του,και για τους αριστοκρατικούς του τρόπους.Ακόμη ο Εθνικιστής είναι θαυμαστής του ωραίου,για αυτό και φροντίζει για τη φυσική του κατάσταση.Είναι πιστός στα ιδεώδη των προγόνων του που έλεγαν "νους υγιείς εν σώματι υγιή".Ένας εθνικιστής αποστρέφεται κάθετι σάπιο και εκφυλισμένο,διότι απλά σε κάθε βήμα του οδηγός του είναι η Φύσις.

Τετάρτη 26 Μαρτίου 2008

ΕΙΜΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ,ΑΡΑ ΥΠΑΡΧΩ

Σε κάθε φυλή ανήκει ένα συγκεκριμένο μέρος γης.Αυτό το κομμάτι γης είναι η Πατρίς.Μέσα στη Πατρίδα η "όμαιμοι" έχουν το δικαίωμα να ζουν και να δημιουργούν.Σε δύο γραμμές αυτή είναι η κοσμοθεωρία της αρχής των εθνοτήτων και του εθνικισμού.Ο εθνικιστής τιμά και σέβεται όλα τα έθνη.Εθνικισμός είναι δεν είναι μία τεχνητή ιδεολογία αλλά φυσική ανάγκη.Είναι το μέσο για να φτάσει ένα έθνος στη τελείωση του.Είναι ο αγώνας που δίνουμε για να υπάρχουμε.Οι εθνικιστές δεν επιθυμούμε την υπονόμευση των άλλων εθνών,όπως σκόπιμα διαδίδουν τα τσιράκια του διεθνισμού,αλλά την ειρηνική συμβίωση.Αντίθετα οι "αντιρατσιστές" θέλουν να αφανίσουν τα έθνη,αφού είναι διεθνιστές και αντιεθνιστές.Ο εθνικισμός έιναι το φυσικό όπλο μιας χώρας,γιατί χωρίς αυτό τα έθνη είναι απροστάτευτα μπροστά στους ιμπεριαλιστές."Χτυπώντας" των εθνικισμό των μικρών χωρών,οι διεθνιστές ενισχύουν τους ιμπεριαλιστές.Δηλαδή αυτοί που δήθεν εναντιώνονται στους ιμπεριαλιστές,στην ουσία καταλήγουν να γίνονται πολύτιμοι σύμμαχοι τους.